Okoń

Okoń (Perca fluviatilis) to jedna z najbardziej rozpoznawalnych ryb drapieżnych zamieszkujących polskie wody słodkowodne. Cieszy się ogromną popularnością zarówno wśród wędkarzy sportowych, jak i rekreacyjnych. Ze względu na swoje walory smakowe oraz emocje towarzyszące jego łowieniu, okoń jest częstym celem wypraw wędkarskich. W artykule przedstawiamy kompleksowe informacje na temat tej ryby – od opisu, przez sposób odżywiania i rozmnażanie, aż po skuteczne metody połowu.

Opis ryby – okoń

Okoń pospolity to ryba z rodziny okoniowatych, charakteryzująca się wyjątkowym wyglądem i silnym usposobieniem.

Cechy charakterystyczne okonia:

• Wygląd: ciało bocznie spłaszczone, wyraźnie pręgowane (ciemne pasy na bokach), grzbiet ciemnozielony, boki złotawe lub żółtawo-zielone.
• Płetwy: dolne (brzuszne, odbytowa i ogonowa) często intensywnie czerwone lub pomarańczowe, płetwa grzbietowa podzielona na dwie części – pierwsza z ostrymi kolcami.
• Długość: zazwyczaj 15–30 cm, ale niektóre osobniki dorastają nawet do 50 cm.
• Waga: zwykle 200–800 g, rekordowe egzemplarze przekraczają 2 kg.

Okoń występuje w większości jezior, rzek, kanałów i zbiorników zaporowych w całej Polsce. Dobrze radzi sobie także w wodach lekko zasolonych, np. Zalew Szczeciński czy Zalew Wiślany.

Odżywianie okonia

Okoń to drapieżnik, który przechodzi z czasem zmianę diety w miarę wzrostu.

Młode osobniki okonia:

• Plankton,
• Drobne bezkręgowce (larwy owadów, skorupiaki).

Dorosłe osobniki okonia:

• Narybek innych ryb (w tym własnego gatunku – kanibalizm),
• Oczliki, kiełże, pijawki, wodne owady,
• Raki i małże w mniejszych ilościach.

Okoń żeruje zwykle w grupach – tzw. stadach, co zwiększa jego skuteczność jako drapieżnika. Szczyt aktywności przypada na wczesne poranki i późne popołudnia.

Rozród okonia

Tarło okonia odbywa się wczesną wiosną, gdy temperatura wody osiągnie około 8–10°C. Najczęściej przypada to na marzec–kwiecień.

Cechy rozrodu okonia:

• Samice składają ikrę w postaci długich, galaretowatych wstęg, które przyczepiają do roślin wodnych, kamieni lub gałęzi.
• Jedna samica może złożyć od 15 tys. do nawet 300 tys. jaj.
• Inkubacja trwa około 10–20 dni, zależnie od temperatury.
• Młode larwy żerują na planktonie i szybko rosną.

Okoń dojrzewa płciowo zazwyczaj w wieku 2–3 lat. W związku z dużą liczebnością i wydajnością rozrodczą, populacja okonia jest stabilna i odporna na umiarkowaną presję wędkarską.

Jak złowić okonia?

Łowienie okonia to jedno z najciekawszych wyzwań dla wędkarzy spinningowych. Ze względu na jego agresję i czujność, wymaga doświadczenia i odpowiedniego podejścia.

Gdzie szukać okonii:

• Strefy przybrzeżne z roślinnością,
• Zatoki, okolice pomostów, zatopione konary,
• Głębsze partie jezior – zimą i latem, zwłaszcza podczas upałów,
• Spokojne rzeki z licznymi zakolami i zacienionymi miejscami.

Najlepszy czas do łowienia okonii

• Wczesny poranek i późne popołudnie,
• Cały rok, ale najaktywniejszy jest wiosną i jesienią,
• Zimą łowi się okonie spod lodu na tzw. mormyszkę.

Skuteczne metody połowu okonia:

• Spinning: małe obrotówki (nr 1–2), gumowe twistery i rippery, jigi.
• Błystki: obrotowe i wahadłówki,
• Zestaw z bocznym trokiem – bardzo efektywny na mniejsze i średnie osobniki,
• Metoda gruntowa i spławikowa: z przynętą naturalną (czerwony robak, ochotka, biały robak).

Sprzęt do połowu okonia:

• Wędka spinningowa 2,1–2,7 m,
• Kołowrotek z precyzyjnym hamulcem,
• Żyłka 0,16–0,22 mm lub plecionka 0,08–0,12 mm.

Okonie to ryby bardzo waleczne – nawet mały egzemplarz potrafi sprawić dużo radości podczas holowania.