Amur

Wstęp

Amur biały (Ctenopharyngodon idella) to ryba, która budzi duże zainteresowanie zarówno wśród wędkarzy, jak i ichtiologów. Pochodzący z Azji gatunek został sprowadzony do Europy głównie w celach gospodarczych – jego obecność pomaga kontrolować rozwój roślinności wodnej. Dziś można go spotkać w wielu polskich rzekach, jeziorach oraz zbiornikach zaporowych.

Ze względu na swój imponujący rozmiar oraz siłę, amur jest wyjątkowym przeciwnikiem dla każdego wędkarza. To ryba, która wymaga cierpliwości, odpowiedniego sprzętu i znajomości jej zwyczajów. Jeśli marzysz o złowieniu dorodnego okazu, warto poznać ją bliżej.

Opis amura

Amur biały to ryba o charakterystycznym, wrzecionowatym kształcie ciała, pokrytym dużymi, srebrzystymi łuskami. Jego grzbiet przybiera ciemniejszy, oliwkowozielony odcień, podczas gdy boki i brzuch są znacznie jaśniejsze.

Najważniejsze cechy amura:

• Długość – dorosłe osobniki mogą osiągać nawet 120 cm, choć najczęściej spotykane są ryby w granicach 50–80 cm.
• Waga – może przekraczać 30 kg, jednak w polskich wodach amury ważące 10–15 kg to już pokaźne okazy.
• Budowa ciała – smukłe ciało, przystosowane do szybkiego pływania, z szerokim, lekko spłaszczonym pyskiem.
• Płetwy – dobrze rozwinięte płetwy grzbietowe i ogonowe pozwalają amurowi na dynamiczne ruchy i gwałtowne ucieczki.

To ryba wyjątkowo silna i waleczna, co sprawia, że jej holowanie jest prawdziwym wyzwaniem, zwłaszcza dla mniej doświadczonych wędkarzy.

Odżywianie amura

Amur jest rybą roślinożerną, co wyróżnia go spośród innych dużych ryb słodkowodnych. Jego dieta opiera się głównie na roślinności wodnej, takiej jak:

• rzęsa wodna,
• moczarka kanadyjska,
• rogatek sztywny,
• trzcina, sitowie i inne rośliny wynurzone.

W sprzyjających warunkach amur potrafi pochłaniać ogromne ilości pokarmu – dorosły osobnik może dziennie zjeść tyle, ile sam waży. To właśnie zdolność kontrolowania roślinności sprawiła, że stał się ważnym elementem gospodarki rybackiej.

Mimo roślinożernej diety, amury mogą również zjadać:

• ślimaki wodne,
• drobne bezkręgowce,
• fermentowane ziarna (np. kukurydzę, którą często wykorzystują wędkarze).

W ciepłych miesiącach ich metabolizm przyspiesza, a apetyt rośnie. Zimą natomiast amury stają się mniej aktywne i rzadziej pobierają pokarm.

Rozród amura

Amur biały osiąga dojrzałość płciową w wieku około 4–6 lat, choć tempo wzrostu zależy od warunków środowiskowych. W naturalnym środowisku, czyli w rzekach Chin i Rosji, do tarła przystępuje wiosną oraz latem, gdy temperatura wody przekracza 20°C.

Warunki rozrodu amura:

• Do tarła dochodzi głównie w dużych rzekach o silnym nurcie.
• Ikra (jaja) jest unoszona przez prąd wody, co umożliwia jej prawidłowy rozwój.
• W Polsce, ze względu na brak odpowiednich warunków, amur nie rozmnaża się naturalnie – jego populację uzupełnia się poprzez sztuczne zarybianie.

W krajach azjatyckich, gdzie klimat sprzyja rozrodowi, amury rozmnażają się znacznie szybciej, co sprawia, że są cennym gatunkiem hodowlanym.

Ja złowić amura?

Złowienie amura to nie lada wyzwanie. To ryba niezwykle ostrożna i silna, dlatego wymaga odpowiedniego podejścia.

Sprzęt do połowu amura

Aby skutecznie złowić amura, warto wybrać:

• Wędkę karpiową – długość 3,6–3,9 m, mocna i elastyczna.
• Kołowrotek z wolnym biegiem – umożliwia precyzyjne holowanie dużych okazów.
• Żyłkę lub plecionkę – najlepiej o wytrzymałości 0,30–0,40 mm.
• Haczyk – mocny, rozmiar 4–8, najlepiej z krótkim trzonkiem.

Przynęty i zanęty na amura

Choć amur jest roślinożerny, świetnie reaguje na różne zanęty i przynęty, np.:

• kulki proteinowe o smaku owocowym,
• kukurydzę (fermentowaną lub gotowaną),
• trawę (w niektórych miejscach sprawdza się jako naturalna przynęta),
• świeże liście sałaty czy kapusty,
• pellet roślinny.

Amury często przebywają w pobliżu trzcin i roślinności wodnej, więc warto obławiać takie miejsca.

Technika połowu

• Metoda gruntowa – najskuteczniejsza, najlepiej z ciężkim zestawem samozacinającym.
• Metoda spławikowa – sprawdza się w cieplejsze dni, gdy amury żerują bliżej powierzchni.
• Nęcenie – długotrwałe i regularne nęcenie w jednym miejscu zwiększa szanse na złowienie dużego okazu.

Amury są płochliwe i często badają przynętę, zanim zdecydują się na branie. Po zacięciu walczą niezwykle zawzięcie, wykonując gwałtowne odjazdy – dlatego ważne jest cierpliwe holowanie i odpowiednie ustawienie hamulca kołowrotka.